آتشکده آتشکوه | میراثی از دوران ساسانی در نیم‌ور-محلات
آتشکده آتشکوه، یکی از نمونه های دارای اهمیت آتشکده‌های بازمانده از دوران ساسانیان، در نزدیکی شهر نیم‌ور در استان مرکزی قرار دارد. این بنای تاریخی با معماری منحصربه‌فرد خود، گواهی از شکوه معماری و علم مهندسی آن زمان و تلفیق عملکرد و حفظ آیین زرتشتی، جایگاه آتش در فرهنگ ایران‌باستان است.
موقعیت جغرافیایی
آتشکده آتشکوه در ۸ کیلومتری شمال غربی شهر نیم‌ور و در نزدیکی کوه‌های اطراف منطقه محلات واقع شده است. قرارگیری این بنا در دامنه‌ی کوهستانی که به آن آتشکوه گفته می‌شود، دلیل اصلی نام‌گذاری آن به این نام است.
بر پایه پژوهش‌های باستان‌شناسی، ساخت این بنا به دوره ساسانی بازمی‌گردد؛ زمانی که آیین زرتشتی دین رسمی ایران بود و آتشکده‌ها نقش مهمی در حیات دینی و سیاسی جامعه ایفا می‌کردند. آتشکده آتشکوه احتمالاً محل نگهداری یکی از سه آتش مقدس در آیین زرتشتی بوده است.
معماری آتشکده آتشکوه
این آتشکده دارای چهار طاقی بزرگ است که با ستون‌های سنگی عظیم و سقفی گنبدی پوشیده شده است. مصالح به‌کاررفته در ساخت بنا شامل سنگ لاشه، ساروج و ملات گچ است. شباهت‌های ساختاری میان آتشکده آتشکوه و دیگر آتشکده‌های مهم همچون آتشکده نیاسر و کاخ فیروزآباد، دقت و مهارت معماران دوره ساسانی را نشان می‌دهد.
فهرست آثار ملی
این بنای باستانی در سال ۱۳۱۷ شمسی با شماره ثبت ۳۰۹ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است و تحت نظارت سازمان میراث فرهنگی قرار دارد.
کلام آخر...
آتشکده آتشکوه نیم‌ور نه‌تنها یکی از شاهکارهای معماری دوره ساسانی است، بلکه پلی میان گذشته و حال در شناخت فرهنگ، دین و هنر ایران‌زمین به شمار می‌رود. بازدید از این بنای باستانی، سفری است در دل تاریخ و رازهای آن.
برای مطالعه اطلاعات تاریخی، جغرافیایی و معماری سنتی این بنا، پیشنهاد می‌شود مقاله-آتشکده آتشکوه | میراثی از دوران ساسانی در نیم‌ور- را نیز مطالعه کنید.
منابع پیشنهادی برای مطالعه بیشتر
- کتاب "آتشکده‌های ایران" نوشته مهرداد بهار
- پایگاه اطلاع‌رسانی سازمان میراث فرهنگی ایران
- مقالات پژوهشی در فصلنامه میراث فرهنگی و گردشگری
